top of page

Standbeeld

Als een kind dat zijn schaduw voor het eerst ziet...

Ik ontdek dat de bijen niet rechtstreeks uit het zwembad drinken.

Ze doen het terwijl ze zich vastklampen aan de pas natte muren,

precies waar het water schudt.

Die grens is de dunne lijn tussen het lessen van je dorst en het sterven.

Ik, die een bron of een beul kan zijn, ben binnen aan het baden.

Om mij heen drijven verschillende insecten op het oppervlak,

dodelijk verslagen in zo'n cruciale prestatie.

Als ik ze naar buiten zet, zijn ze voedsel voor de mieren.

Dan fladdert er een wesp langs de rand. Land.

Elke keer dat ik beweeg, wordt het water meer in beweging.

Ik besluit een standbeeld te zijn en wacht terwijl ik het observeer.

Het water wordt rustiger.

Ze hydrateert en hervat haar mars. Overleven.

Wij zijn gewoon... wind die zaden draagt.

📷 van Creative Commons CC

📝door Cesar Rampe

bottom of page